Rotterdamse filmpartners presenteren zich! Tijdens de Rotterdam Architectuur Maand organiseert AIR samen met vijf Rotterdamse filmpartners Film in de garage: een vier uur durend programma vol architectuur, experimentele documentaires en korte film.

Tickets

Koop hier een passe partout voor 15,- of als je een Cineville pashouder bent voor 10,-.
Met een passe partout heb je toegang tot het hele programma.

19.30 – 20.30 uur KAAN Architecten: MINUTES
20.45 – 22.00 uur Galerie de Jaloezie X OMI X Roffa Mon Amour
22.15 – 23.30 uur AFFR

Programma

KAAN Architecten: Minutes

Elk gebouw vertelt een verhaal. Op dit principe van KAAN Architecten berust het langlopende onderzoek en samenwerking met een groep getalenteerde, internationale filmmakers. Hun indrukwekkende en zeer diverse manieren van storytelling en visie op bestaande en nieuwe gebouwen veranderde onze kijk op de projecten die we dachten te kennen volledig. Wat gebeurt er als je een extra laag aanbrengt in de communicatie over architectuur?

Dit onderzoek loopt nu vier jaar en heeft 12 korte films voortgebracht, waarvan we er deze avond vier met het publiek delen. We hopen vooral dat dit het begin kan zijn van een uitgebreide discussie over de gebouwen om ons heen, de rol ervan in onze samenleving en onze relatie tot de gebouwde omgeving. Volg MINUTES!

• Ruling, Dorian de Rijk, 2018, ‘4
• Await, From Form, 2018, ‘6
• Territory of the Beings, Mirte van Duppen, 2019, ‘8
• Dynamo, Katja Verheul, 2020, ‘4
• Inleiding op de film Notes on an Immortal Being, Jaime Levinas, 2021

Galerie de Jaloezie X OMI X Roffa Mon Amour

Voor deze speciale samenwerking hebben Galerie de Jaloezie, OMI en Roffa Mon Amour een bijzonder programma van vijf korte films samengesteld. Twee films over het harde leven van bouwvakkers en sjorders in Rotterdam worden voorafgegaan door een filmisch portrait van een huis in Lima, Peru. De twee andere films worden binnenkort bekend gemaakt.

• Coastland, Miruna Dunu, 2018, ‘12

Miruna Dunu is een Roemeense informatie-ontwerper met een achtergrond in architectuur. De film Coastland vertelt een fictief verhaal gebaseerd op architectonisch onderzoek. De film is in zijn geheel opgebouwd uit een collectie ansichtkaarten uit de jaren 1960-1980, verzameld door de filmmaker zelf. Het vertaal is een cyclus van verwoesting en wedergeboorte, en begint in toekomst om daarna terug naar de wortels van de Zwarte Zeekust te gaan.

• Tripsitter, Frederique Pisuisse, 2020, ’12

Een persoonlijke reis door bewustzijnsverruimende momenten die kunstenaar Frederique Pisuisse heeft ervaren. Het biechtdagboek geeft inzicht in traumatische drugstrips, paniekaanvallen en uittredingen. Aan de hand van een poëzievoordracht dwaal je door een spookruimte die de duistere hoeken van de menselijke geest verbeeldt.

• Defragmentación, Cristobal Pereira, 2021, ‘4

In Defragmentación vertelt fotograaf Cristobal Pereira over een ontmoeting met een plek uit het verleden. Een plek die misschien uit het oog was, maar nooit uit het hart.

• Do You See Me / Do I See You, Gijs van der Meer, 2019, ‘32

Hoe scheppen we de wereld om ons heen? Voor deze antropologische afstudeerfilm volgde Gijs van der Meer gedurende drie maanden het werk van de bouwvakkers in de Maastunnel. Het resultaat is een poëtische film die niet alleen kijkt naar de Maastunnel als fysieke omgeving maar tegelijkertijd ingaat op de levens van de mannen die in deze ruimte werken. Wie zijn deze mannen, waar komen ze vandaan, en welke dromen hebben zij voor de toekomst?

• You can’t automate me, Katarina Jazbec, 2021, ’21

Voordat containerschepen de haven verlaten, maken sjorders de containers met zware stalen stangen vast. Zij zijn de laatsten in de havens die zulk gevaarlijk werk verrichten. In een even fysieke filmtaal vertellen hun lichamen ieder een eigen verhaal, van treuren om een verongelukte collega tot het leven in beweging houden.

AFFR

• The Diggers, Mathieu Roy, 2021, ‘71

Duizenden mensen trekken dagelijks de oostelijke bergen van de Democratische Republiek van de Congo in om al gravend mineralen zoals het zeldzame coltran te vinden. Met scheppen, pikhouwelen en vergieten werken ze door de aarde. In zijn eentje legt filmmaker Mathieu Roy deze schijnbaar onvermoeibare activiteiten vast. We zien hoe de mensen zwoegen en zweten, maar ook vragen stellen over de aanwezigheid van de filmmaker. Zonder oordeel blijft hij filmen. Hij volgt hen door zelfgebouwde tunnels en door het uitgedroogde landschap. Als een bijna filosofische beschouwing over menselijke invloed op de natuur zien we hoe, stukje bij beetje, het hele landschap omgeploegd wordt. The Diggers is een poëtische film over uitbuiting van mens en natuur, zonder ons daarover de les te willen leren.

Videostill van: Cristobal Pereira – Defragmentación