Nieuws
Terugblik Skate Symposium
Op woensdag 21 juni, de langste dag van het jaar, wordt wereldwijd Go Skateboarding Day gevierd. Het festivalhart van de Rotterdam Architectuur Maand stroomde die dag vol met skaters, urban sporters, ontwerpers, politieke partijen en ontwikkelaars. Ze kwamen voor het allereerste Skate Symposium ooit gehouden in Rotterdam.
Waar staat Rotterdam als skatebare stad? En waarom is het interessant om door de ogen van skaters en urban sporters naar de publieke ruimte en te kijken? AIR organiseerde deze dag in samenwerking met en op initiatief van Kim Butter (community organizer en activist) om te verkennen welke mogelijkheden skateboarders kunnen toevoegen aan de publieke ruimte, zowel met hun aanwezigheid op straat als met hun visie op de stad.
Léo Valls: Skateurbanism
Het programma startte met een inspiratielezing door wereldwijd bekende pro skater en Skateurbanist Léo Valls. Na jaren professioneel skaten kwam hij terug in zijn thuisstad Bordeaux. Wat hij aantrof was een stad waar skateboarden op veel plekken verboden was. Skateboarders kregen boetes van de – ja echt – politie op rollerskates en op veel plekken werd skatewerend ontwerp toegepast. Valls sprak zich uit en werd uiteindelijk de drijvende kracht in een transformatie van skatewerende stad met conservatief beleid, naar een vruchtbare samenwerking tussen skateboarders en de gemeente Bordeaux. Hij kreeg dit voor elkaar door een intensief samenwerkingsproces. Er werden afspraken gemaakt over tijden waarop skateboarden wel en niet toegestaan was, langs de rivier werden ruimtelijke interventies geplaatst waardoor het imago van skateboarders veranderde. In samenwerking met een gemeente werd een masterplan opgesteld, waardoor skateboarden een plek kreeg in de haarvaten van de stad.
Rotterdamse context
Wat kunnen we hiervan leren in de Rotterdamse context? Na de lezing van Valls namen Christophe Cornille (landschapsontwerper gemeente Rotterdam) en Johan van Herpen (beleidsadviseur sport gemeente Rotterdam) plaats op het podium. De intentie is er, in ieder geval bij hen, om ook naar Rotterdam als skatebare stad te kijken. De vraag is hoe dit in de praktijk vorm krijgt en hoe een vruchtbare samenwerking tussen de gemeente en de community kan worden ontwikkeld. Hier werd ’s ochtends al invulling aan gegeven tijdens een tour langs skatespots van Mike van Staten (Studio for New Realitites) met een groepje beleidsmakers en skaters.
Workshops
Na de lezing en het panel ging iedereen met elkaar in gesprek tijdens verschillende workshops. Onder leiding van Atelier OUI werd er nagedacht over randvoorwaarden in proces en ontwerp voor het toekomstig te ontwikkelen Nelson Mandelapark. Wat opvalt is dat er vaak maar weinig nodig is. In plaats van een peperduur skatepark, is een goede ondergrond en een aantal randen van sterk materiaal eigenlijk al genoeg.
De workshop van Opperclaes richtte zich op het ontwerpen en nadenken over (tijdelijke) skateobjecten. Stadsbeheer liet zien welke praktische moeilijkheden daarbij kunnen komen kijken. Léo Valls en Kim Butter gingen in gesprek over de sociale en emancipatoire waarden die skaten met zich meebrengt. Mike van Staten ging opnieuw de wijk in om te laten zien wat de meerwaarde is van het kijken als skater naar de stad. Tot slot werd er onder leiding van Victor Verhagen (Lagado Architects) nagedacht over wat er nodig is om tot een Programma van Eisen te komen.
What’s next?
Gedurende het programma was de installatie ‘Save Museumpark: Scattered and Confused’ te zien. Ze werken momenteel aan het afronden van de bijbehorende documentaire, die binnenkort te zien zal zijn. Op dit moment werkt Essay Skate Mag aan een uitgebreid verslag van de middag, wat als document zal dienen om dit thema verder op te pakken.
Ben je geïnteresseerd en wil je in contact komen over dit programma? Stuur een mail naar josien@airrotterdam.eu
Foto’s: Aad Hoogendoorn
